Każda roślina wymaga bardzo konkretnej ilości składników pokarmowych, aby wegetacja mogła przebiegać sprawnie i bez zakłóceń. Gdy gleba nie jest w stanie „zaspokoić” potrzeb pokarmowych rośliny, konieczne jest nawożenie. Temat nawożenia poruszaliśmy już wielokrotnie dlatego tym razem podchodzimy do sprawy z nieco innej strony. Poniższy artykuł ma ułatwić Wam rozpoznanie jakiego pierwiastku brakuje roślinie (w tym konkretnym przypadku kukurydzy). Ponieważ ona sama daje o tym znać. Owe znaki znajdziecie na liściach, korzeniach oraz na samych kolbach.

Zasada jest prosta po lewej stronie na każdym zdjęciu prezentujemy zdrowe liście, korzenie i kolbę. Pod każdym kolejnym numerkiem kryje się niedobór konkretnego pierwiastka. O tym, jakiego dowiecie się z zamieszczonych poniżej list.

Niedobór składników widoczny na liściach

1. Zdrowy liść. Ma ciemnozieloną, soczystą barwę i jest błyszczący.

2. Niedobór fosforu. Purpurowo-czerwone przebarwienia brzegów liści, postępujące ku środkowi. Wyraźnie widoczne na młodych roślinach. Na temat nawożenia fosforem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – fosfor, potas, magnez”.

3. Niedobór potasu. Żółknięcie lub zasychanie szczytów i brzegów liści, szczególnie w dolnych partiach rośliny. Na temat nawożenia potasem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – fosfor, potas, magnez”.

4. Niedobór azotu. Żółknięcie liści, początkowo od szczytu, następnie wzdłuż nerwu głównego. Na temat nawożenia azotem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – azot”.

5. Niedobór magnezu. Żółto-białe przebarwienia wzdłuż nerwów lub często występujące czerwone przebarwienia na dolnej stronie niżej położonych liści. Na temat nawożenia magnezem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – fosfor, potas, magnez”.

6. Susza. Szaro-zielone przebarwienia liści, a następnie ich zwijanie się, nawet do średnicy ołówka, aż do ich zamierania. Tutaj poczytasz o materiale siewnym „odpornym” na suszę: „Mieszańce, które suszy się nie boją”.

7. Grzyby. Choroby grzybowe (np. Helmitosporium) rozpoczynają się jako małe żółtawe plamki, które mogą rozprzestrzeniać się nawet na całe liście.

8. Uszkodzenia chemiczne. Preparaty chemiczne mogą powodować ,,przypalenia’’, szczególnie szczytów i brzegów liści oraz innych miejsc, do których dotarł preparat. Dotyczy to także uszkodzeń nawozami dolistnymi – tkanka obumiera, a liście stają się białe.

Niedobór składników widoczny na korzeniach

1. Zdrowe korzenie. Głębokie, odpowiednio rozwinięte korzenie w pełni wykorzystują całą przestrzeń w glebie.

2. Niedobór fosforu. Niedobór fosforu, zwłaszcza w rozwoju początkowym rośliny, przyczynia się do rozwinięcia płytkiego i słabo rozgałęzionego systemu korzeniowego. Na temat nawożenia fosforem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – fosfor, potas, magnez”.

3. Drutowce. Drutowce niszczą korzenie, zjadając drobne korzonki i drążąc kanały w grubszych korzeniach. Kilka dodatkowych informacji o drutowcach znajdziesz tutaj: „Czarna lista szkodników kukurydzy cz.1”.

4. Podcięte korzenie. Podcięcie korzeni następuje, gdy noże opielacza prowadzone są zbyt głęboko i zbyt blisko korzeni.

5. Ubicie podglebia. Złe zdrenowanie pola oraz ubite podglebie prowadzą do powstania płaskiego i płytkiego systemu korzeniowego, co zmniejsza wytrzymałość rośliny na suszę. Przy silnych wiatrach rośliny mogą być nawet wyrwane. Tutaj poczytasz o materiale siewnym „odpornym” na suszę: „Mieszańce, które suszy się nie boją”.

6. Kwaśna gleba. Zbyt kwaśne gleby można rozpoznać po tym, że dolna część korzeni przebarwia się i silnie rozgałęzia. Szczególnie jest to widoczne na korzeniach przybyszowych, wyrastających z 3 lub 4 węzła (kolanka).

7. Uszkodzenia chemiczne. Uszkodzenia chemiczne mogą powodować zniekształcenia korzeni (np. skręcenia, zakrzywienia, zrosty).

Niedobór składników widoczny na kolbach

1. Zdrowe kolby. Kolby zdrowych, dobrze nawożonych mieszańców ważą ok. 300 g. Ziarno jest dorodne, a szczyt kolby wypełniony.

2. Niska obsada roślin. Duże kolby o masie do 450 g wskazują, że obsada roślin jest zbyt niska, aby uzyskać możliwie najwyższy plon. Więcej na temat siewu kukurydzy piszemy tutaj: „Jak ważny jest prawidłowy wysiew kukurydzy?”.

3. Niedobór składników pokarmowych. Małe kolby wskazują na niedobory składników pokarmowych. Wyższe dawki nawozów są konieczne do uzyskania wzrostu plonów.

4. Niedobór potasu. Na niedobór potasu wskazuje źle wypełniony szczyt kolby i luźne osadzenie ziaren w kolbie. Na temat nawożenia potasem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – fosfor, potas, magnez”.

5. Niedobór fosforu. Niedobór fosforu wpływa ujemnie na zawiązanie i wypełnienie ziarna. Kolby są małe, często skręcone z niedorozwiniętymi ziarniakami. Na temat nawożenia fosforem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – fosfor, potas, magnez”.

6. Niedobór azotu. Azot jest bardzo ważnym składnikiem pokarmowym podczas całego okresu wegetacji. Przy niedoborze azotu w fazach krytycznych kolby są małe i słabo wypełnione na szczycie. Na temat nawożenia azotem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – azot”.

7. Susza. Susza opóźnia wyrzucanie znamion, czego efektem może być niecałkowite wypełnienie kolb ziarnem. Tutaj poczytasz o materiale siewnym „odpornym” na suszę: „Mieszańce, które suszy się nie boją”.

8. Przenawożenie azotem. Zielone znamiona kolby w czasie dojrzewania ziarna są wskaźnikiem przenawożenia azotem w stosunku do innych składników pokarmowych. Na temat nawożenia azotem piszemy tutaj: „Nawożenie kukurydzy – azot”.