Uprawa soi
Soja dostarcza nasion o wysokiej jakości paszowej. Jako roślina strączkowa poprawia stanowisko i wzbogaca zubożały płodozmian zdominowany przez zboża. Dla powodzenia uprawy soi w naszych warunkach klimatyczno-glebowych spełnić trzeba pewne wymagania tego gatunku oraz odpowiednio prowadzić agrotechnikę.
Soja udaje się na większości gleb. Najbardziej odpowiednie pod jej uprawę są klasy II-IIIb kompleksu pszennego bardzo dobrego oraz dobrego. Przy dostatecznej ilości wody uda się także na glebach klasy IVa i IVb kompleksu żytniego bardzo dobrego i dobrego, pod warunkiem utrzymania ich w wysokiej kulturze. Nie lubi gleb skrajnie ciężkich, mocno uwilgotnionych i zimnych, jak i bardzo lekkich, kwaśnych. Przy uprawie soi gleby należy utrzymywać w pH 6,0-6,8, uregulowanej gospodarce wodno-powietrznej, zasobne w materię organiczną.
Soja - wymagania pokarmowe i nawożenie
Do wytworzenia 1 tony nasion z plonem ubocznym soja potrzebuje ok. 70 kg azotu, 2 kg fosforu, 3,5 kg potasu, 0,2 kg wapnia, 0,1 kg magnezu oraz 0,04 kg siarki. Nawozy potasowo-fosforowe powinny być stosowane jesienią lub wiosną przed siewem. Na stanowiskach o wysokiej zawartości w potas i fosfor można zrezygnować z nawożenia tymi składnikami. Przy średniej zasobności gleby w potas i fosfor należy nawozić ok. 60-80 kg K₂O/ha i 40-50 kg P₂O₅/ha, natomiast na glebach o niskiej zawartości dawki odpowiednio zwiększać do ok. 120 K₂O/ha i 70 P₂O₅/ha. Soja jako roślina strączkowa jest zdolna do symbiozy z bakteriami brodawkowymi i samodzielnie zaopatruje się w azot. Z tego względu wysokie nawożenie tym składnikiem nie jest wskazane. Soja nie powinna być uprawiana w stanowiskach bogatych w azot, nawożonych obornikiem i gnojowicą. Nadmiar azotu ogranicza brodawkowanie, szkodzi bakteriom brodawkowym, powoduje wybujałość soi i jej wyleganie. Soję nawozi się azotem w uprawie intensywnej, stosując dawkę startową azotu do 30 kg N/ha lub...
