Metody fizyczne ochrony roślin polegają na wykorzystaniu do zwalczania szkodników konkretnych czynników fizycznych. Wśród najbardziej rozpowszechnionych należą temperatura, wilgotność, światło czy dźwięk (głównie gryzonie i ptaki). W tym wpisie koncentrujemy się na temperaturze.

Każdy gatunek owada potrzebuje do rozwoju określonej ilości ciepła. To ciepło jest określone dla gatunku i konkretnego stadium rozwojowego. Owady nie są odporne na temperatury wykraczające poza te wartości, ponieważ nie mają zdolności obniżania temperatury ciała. Wykorzystując tą informację można walczyć ze szkodnikami plonów.

Wpływ temperatury na owady

Temperatura optymalna:

25°C - 32°C – idealne warunki termiczne do rozwoju

Temperatury suboptymalne:

35°C – maksymalna temperatura rozmnażania

32°C - 35°C – zwolnienie tempa rozwoju

13°C - 25°C – zwolnienie tempa rozwoju

Temperatury letalne:

> 62°C – śmierć w czasie poniżej 1 minuty

50°C - 62°C – śmierć w czasie poniżej 1 godziny

45°C - 50°C – śmierć w trakcie 24 godzin

35°C - 42 °C – populacja wymiera, owady szukają miejsc chłodniejszych

5°C - 13°C – zatrzymanie rozwoju populacji

3°C - 5°C – zatrzymanie rozwoju populacji, brak ruchu

(-10°C) - (-5°C) – śmierć po kilku tygodniach bądź miesiącach

(-25°C) - (-15°C) – śmierć w czasie poniżej 1 godziny

Niska temperatura

Częściej do tego wykorzystywane są wysokie temperatury niż niskie. Głównie dlatego, że uzyskanie niskich temperaturjest bardziej kosztowne, a i szkodniki są bardziej odporne. Poniżej temperatury progowej rozwój co prawda zatrzymuje się, ale szkodniki mogą żyć przez długi okres czasu. Rozmnażanie ustaje przy 10°C, przy 4°C giną stadia rozwojowe, ale dorosłe osobniki są wciąż bezpiecznie. Aby poradzić sobie z nimi trzeba przeprowadzić kilkudniowe zamrożenie w temperaturze niższej niż -18°C. Przy czym ważne jest, aby temperaturę minimalną osiągnąć w krótkim okresie czasu.

Trzeba jeszcze wspomnieć, że część szkodników to gatunki wrażliwe (np. pochodzenia tropikalnego, wołki)), a inne wykazują odporność (np. rodzime rozkruszki). 

Wysoka temperatura

Znacznie częściej stosuje się zabiegi związane z wysoką temperaturą. Jednym z rozwiązań jest dezynfekcja gleby w wysokiej temperaturze (90-100°C) przez około 20-30 min. Zabieg ten przeprowadza się często przy użyciu suchej pary wodnej. W przypadku niewielkich ilości ziemi można ten zabieg przeprowadzać w parnikach. Jeśli jednak planuje się ogrzać większą powierzchnię podłoża wówczas wykorzystywane są specjalistyczne urządzenia do parowania. Wtłaczana do gleby para wodna odkaża ja niszcząc zagrażające uprawom szkodniki, nicienie, bakterie, grzyby, a także nasiona chwastów czy wirusy glebowe. Przeprowadza się również odkażanie w tunelu foliowym.

W celu uniknięcia zagrożenia  stosuje się także odkażanie worków i innych opakowań (temperatura 100°C przez 5 min). Gospodarstwa specjalizujące się w produkcji pieczarek zaznajomione są z kolei z procesem gotowania hal, który jest skutecznym sposobem na eliminowanie zagrożeń.