Pszenżyto ozime na wytworzenie tony ziarna wraz z odpowiednim plonem słomy pobiera wg Czuby (1996) 22 kg azotu, co oznacza że przy plonie 8 t/ha potrze buje 176 kg N/ha. W intensywnej technologii azot stosuje się w trzech terminach.
Pierwsza dawka jest stosowana tuż przed lub podczas ruszenia wegetacji. W tym terminie stosuje się, w zależności od stanu plantacji i kondycji roślin, od 30 do 60 kg N/ha w formie saletry amonowej, Roztworu Saletrzano-Mocznikowego (RSM), saletrzaku, salmagu, saletrosanu lub polifoski 21.
Drugą dawkę, w ilości 40-60 kg N/ha, rozsiewa się na początku strzelania w źdźbło pszenżyta (BBCH 31-32) w formie saletry amonowej lub mocznika. W rejonach o niedoborach wody i na plantacjach z roślinami w słabszej kondycji dawkę tę należy przyspieszyć i zwiększyć.
Trzecią dawkę, w ilości 40-50 kg N/ha, stosuje się w fazie liścia flagowego do początku kłoszenia pszenżyta (BBCH 37-51) w formie mocznika. Rośliny wczesną wiosną wymagają dobrego zaopatrzenia w magnez i w siarkę. Składniki te można dostarczać dolistnie, podobnie jak w przypadku żyta. Ważne jest także dobre zaopatrzenie roślin w mikroelementy, w tym przede wszystkim w miedź. Na glebach lekkich trzeba uzupełnić wczesną wiosną nawożenie potasem, o ile z obawy przed wymyciem nie zastosowano go w całej dawce jesienią.
