Prezentujemy czarną listę szkodników kukurydzy. Poniżej część pierwsza zestawienia. Pozostałe dwie są dostępne tutaj: część druga i część trzecia.
Omacnica prosowianka
Wzrostowi szkodliwości tego owada sprzyjają: uproszczenia agrotechniczne, monokultura roślin zbożowych, zostawianie resztek pożniwnych, późne orki zimowe, ocieplenie klimatu i wzrost powierzchni uprawy kukurydzy.
Jest to motyl o rozpiętość skrzydeł od 25 do 30 mm, stadium szkodliwym są gąsienice, barwy cielistej, z brązowymi plamkami na każdym segmencie oraz ciemną przepaską na grzbiecie. Wiosną następuje wylot motyli, zapłodnione samice składają jaja w czerwcu na dolnej stronie liści kukurydzy. Larwy początkowo żywią się pyłkiem, następnie żerują pod pochwami liści lub pomiędzy liśćmi okrywowymi kolb, ostatecznie wchodzą do wnętrza pędów i kolb, gdzie wygryzają chodniki i komory. Uszkodzenia łodyg w postaci wygryzionych korytarzy powodują tzw. złomy w 2 i 3 międzywęźlu. Część gąsienic żeruje na kolbach uszkadzając miękkie ziarniaki. Objawy żerowania najlepiej widoczne są pod koniec sierpnia w postaci otworów o średnicy od 3 do 4 mm i wyrzuconych przez nie białych trocin. Otwory po żerujących gąsienicach i uszkodzenia na kolbach ułatwiają infekcję wtórną głowni guzowatej i innych chorób grzybowych.
Część dorosłych gąsienic zimuje, część przepoczwarcza się jeszcze w tym samym roku dając początek częściowemu drugiemu pokoleniu. W jednej roślinie może żerować nawet kilkanaście gąsienic. Na wielu plantacjach w rejonach intensywnej uprawy kukurydzy gąsienice omacnicy prosowianki uszkadzają nawet od 50 do 100 % roślin, straty w plonach ziarna wahają się od kilku do 30 %.
Przeciwko temu szkodnikowi poleca się stosowanie insektycydów granulowanych oraz zabiegów opryskiwania roślin. Ponadto zaleca się na plantacji kukurydzy i w sąsiedztwie zwalczać chwasty, mające grube łodygi, gdyż w nich zimują gąsienice oraz bezpośrednio po zbiorze kukurydzy rozdrobnić resztki roślin, które powinny być głęboko przyorane.
Drutowce
Nadal groźne są znane szkodniki glebowe - drutowce. W okresie kiełkowania nasion uszkadzają ziarniaki i kiełki częściowo bądź, całkowicie, przegryzają korzenie w wyniku czego młode siewki kukurydzy więdną i obumierają.
Liczebność drutowców można ograniczyć nie uprawiając roślin w pobliżu lasów, krzewów, zadrzewień oraz po trawach i wieloletnich motylkowych. Należy wysiać nasiona roślin nie atakowanych: fasoli, gorczycy, grochu, lnu, rzepaku. Głębokie orki i częste spulchnianie gleby także ograniczają występowanie drutowców.
Zwalczanie można prowadzić używając zapraw nasiennych lub insektycydów granulowanych.
Rolnice
Nowym groźnym szkodnikiem glebowym są rolnice. Choć występują one od wielu lat ich szkodliwość była mała. Obecnie na skutek ocieplenia klimatu, wielu uproszczeń agrotechnicznych oraz przypadającej co kilka lat gradacji, liczebność tego groźnego szkodnika drastycznie wzrosła.
Dorosłe osobniki – motyle o rozpiętości skrzydeł od 25 do 40 mm, latają najczęściej od połowy maja do połowy lipca i od sierpnia do października, po zmierzchu i w nocy. Samice składają jaja do ziemi lub na roślinie żywicielskiej. Gąsienice są nagie i żerują najczęściej w nocy. Ich cechą charakterystyczną jest spiralne zwijanie się w czasie spoczynku lub w razie zaniepokojenia.
Młode gąsienice żerują na nadziemnych częściach roślin, starsze kryją się w glebie gdzie uszkadzają korzenie lub wychodzą w nocy na powierzchnię i podgryzają rośliny u nasady. Uszkodzenia w okolicy szyjki korzeniowej powodują, że roślina przewraca się i zamiera. Stadium zimującym są gąsienice, zakopane w ziemi na głębokości od 10 do 25 cm. Wiosną pod koniec kwietnia gąsienice kończą żer i przepoczwarczają się pod powierzchnią gleby.
W zwalczaniu rolnic stosuje się granulaty oraz zabiegi opryskiwania roślin. Występowanie rolnic ogranicza też częste spulchnianie gleby.