Dużymi krokami zbliża się czas ważny dla wszystkich producentów kukurydzy, siew nasion. Zanim jednak siewniki pójdą w ruch musimy się skupić na zabiegach mających na celu jak najlepsze przygotowanie gleby do siewu.

Dobór odpowiedniej kreacji to jeden z kluczowych elementów powodzenia uprawy. Odmiana kukurydzy powinna być dopasowana do kierunku użytkowania. Na jakie cechy zwrócić uwagę przy uprawie na ziarno, kiszonkę i biogaz?

Kukurydza ma swoje wymagania termiczne, dlatego nadmierne przyspieszanie terminu siewu, zwłaszcza w nieogrzaną glebę nie są korzystne. Z drugiej strony im późniejszy siew, tym bardziej skraca się okres wegetacji i wzrasta ryzyko, że rośliny nie zdąża w pełni dojrzeć jesienią.

Coraz częściej zdarza się tak, że jeden zabieg herbicydowy jest niewystarczający czy wręcz nieskuteczny. Najczęściej wynika to z kilku czynników, takich jak przebieg warunków wilgotnościowo-termicznych, niewłaściwie dobranej substancji czynnej herbicydu, pojawienia się na przykład nowych ciepłolubnych gatunków chwastów czy wystąpienia tak zwanego zachwaszczenia wtórnego.

Choroby liści kukurydzy zakłócają prawidłową fizjologię rośliny. Lekceważenie chorób w uprawie kukurydzy prowadzi do zniżki plonu średnio o 10-15 proc.

Proces powstawania kiszonki z kukurydzy może być obarczony wieloma błędami. W artykule przedstawiamy, jak ich uniknąć.

Wyznaczanie odpowiedniego momentu zbioru kukurydzy na kiszonkę wpływa na jakość uzyskanego surowca przeznaczonego do zakiszania. Zarówno pośpiech, jak i zbytnia zwłoka nie są wskazane.

Kiszone ziarno kukurydzy w żywieniu przeżuwaczy stanowi doskonałe źródło energii w skarmianej dawce, zwłaszcza u wysokowydajnych krów mlecznych. Często jest uzupełnieniem kiszonki z całych roślin kukurydzy, a czasem potrafi całkowicie ją zastąpić.

Z początkiem października jesteśmy na etapie wyczekiwania pierwszych oznak dojrzewania kukurydzy na ziarno.

Zwiększająca się z roku na rok wydajność mleczna krów związana jest w dużej mierze z selekcjonowaniem krów i odpowiednim doborem buhajów, czyli postępem genetycznym, ale przede wszystkim z odpowiednim żywieniem. Nie bez powodu mówi się, że „krowa pyskiem doi”.