Gnojowica jest dobrze wykorzystywana przez kukurydzę. Działanie nawozowe gnojowicy jest dużo szybsze niż obornika, ponieważ większość substancji nawozowych znajduje się w formie mineralnej. Straty azotu z gnojowicy ograniczy stosowanie inhibitora nitryfikacji.
Tekst: dr hab. M.S. Brodowska
Kukurydza należy do roślin o dużych potrzebach pokarmowych, pobierających znaczne ilości azotu i potasu. Do swojego wzrostu i rozwoju wymaga również dużych ilości wapnia i magnezu. Właściwe zaopatrzenie kukurydzy w fosfor i potas warunkuje dobre zawiązywanie i zaziarnianie kolb, a także wpływa na długi okres nalewania ziarna, co z kolei skutkuje uzyskaniem wysokich plonów. Duże zapotrzebowanie kukurydzy na składniki pokarmowe ma miejsce w początkowym okresie wzrostu roślin, od fazy 6-8 liści, i trwa do fazy zasychania znamion. Nawożenie kukurydzy zależy od zasobności gleby w składniki pokarmowe, przedplonu, wysokości zakładanego plonu roślin – ziarna lub zielonej masy przeznaczonej do zakiszania, a także od stosowanego nawożenia organicznego.
Potrzeby pokarmowe kukurydzy można w pełni zaspokoić nawozami mineralnymi, szczególnie gdy jest uprawiana na stanowisku nawożonym organicznie w niezbyt odległym czasie. Stosowanie nawozów naturalnych stanowi ważny czynnik plonotwórczy, zwłaszcza w przypadku gleb lekkich kompleksu żytniego słabego. Kukurydza dobrze wykorzystuje składniki pokarmowe z nawozów naturalnych, a ich stosowanie zalecane jest na glebach lżejszych, charakteryzujących się małą ilością związków próchnicznych. Dodatkowo stosowanie nawozów naturalnych w uprawie tej rośliny ma szczególne znaczenie, gdyż...
