Wysiany jesienią rzepak wykorzystywał w dużym stopniu korzystne warunki do wschodów, a następnie do wzrostu. Szczególnie bujny wzrost miał miejsce na plantacjach sianych w zalecanym terminie agrotechnicznym i na glebach zasobnych w składniki pokarmowe. Nie oznacza to, że wszystkie plantacje są wybujałe, ale tych, które wytworzyły wielkie rozety, mające obecnie po 10–12 liści właściwych jest wiele. Taka sytuacja sprzyjała też rozwojowi sprawców chorób i szkodników, a w szczególności mszyc, które są wektorami wirusów. Nie brakowało też w początkowych fazach rozwojowych śmietki kapuścianej.
W Krajowym rejestrze odmian zarejestrowane są 153 odmiany, a do tego trzeba dodać znajdujące się we Wspólnotowym Katalogu Odmian (CCA), dopuszczone do uprawy w krajach UE. Jeżeli odmian jest kilkaset to wiadomo, że są one zróżnicowane i w zależności od uprawianej odmiany stan zdrowotny rzepaku będzie odmienny. Odmiany, które nie mają genów odporności na porażenie przez ważne (nie wszystkie) organizmy chorobotwórcze, w tym sezonie są w trudnym położeniu. Praktycznie do końca stycznia temperatura prognozowana przez meteorologów będzie dodatnia, i to najczęściej w granicach +5°C, +6°C, nawet +10°C. Jedynie w nocy mają następować niewielkie ochłodzenia do -1°C. W takich warunkach, z rzadkimi,...
