Do najgroźniejszych szkodników kukurydzy zaliczają się: ploniarka zbożówka, omacnica prosowianka, stonka kukurydziana. Uszkodzenia na skutek ich żerowania mogą być przyczyną kilkunastoprocentowych strat w plonie.

Choroby liści kukurydzy zakłócają prawidłową fizjologię rośliny. Lekceważenie chorób w uprawie kukurydzy prowadzi do zniżki plonu średnio o 10-15 proc.

Omacnica prosowianka potrafi nalatywać z odległości kilku kilometrów. Składając do 400-600 jaj, błyskawicznie odbudowuje swoją populację. Stąd tak ważne jest niszczenie resztek pożniwnych kukurydzy już po zbiorach na jak największych obszarach z uprawą tego gatunku.

Już od momentu wysiewu ziarna kukurydzy do gleby zaczynają jej zagrażać szkodniki, wśród których dominują owady. O ile roślina ta, tworząc ogromną biomasę, jest w stanie wiele wytrzymać w pełni wegetacji, tak początkowy okres jej rozwoju pod kątem podatności na zagrożenia ze strony agrofagów należy uznać za „krytyczny”.

Omacnica prosowianka to jeden z nielicznych szkodników, który na plantacjach kukurydzy uszkadza od ułamka do 100 procent roślin, ale zwykle opanowuje 30-60 procent z nich. Kluczowe jest to, w jaki sposób je uszkadza, dlatego zachodzi konieczność ochrony przed tym szkodnikiem.

Kukurydzy obok chwastów i chorób w coraz większym stopniu zagrażają także szkodniki, wśród których dominują owady. Sprzyja im szereg czynników, a zwłaszcza rosnący areał uprawy kukurydzy, pogoda, stosowanie różnych uproszczeń, głównie monokultur. Możliwy jest pojaw nowych obcych gatunków szkodników, w tym kwarantannowych bądź inwazyjnych, ale i wystąpienie gatunków rodzimych, znanych z innych upraw.

Zimowanie gąsienic omacnicy prosowianki w resztkach pożniwnych jest bez wątpienia słabą stroną owada, którą powinniśmy wykorzystać w walce z tym szkodnikiem. Nadzieja, że gąsienice nie przeżyją mroźnej zimy, jest płonna, ponieważ jako gatunek euroazjatycki doskonale znosi mrozy nawet do -30°C.