W najbliższych tygodniach na kartach naszego bloga pojawi się więcej tematów związanych z przechowywaniem płodów rolnych. Dzisiaj rozpoczynamy krótki dwuczęściowy cykl poświęcony najważniejszym kwestiom związanym z pryzmowaniem buraków.

Lokalizacja i formowanie

Najlepiej, aby miejsce pod pryzmę było wybrane po konsultacji z przedstawicielem służb surowcowych cukrowni. W ten sposób mamy pewność, że cukrownia nie będzie zgłaszać problemów co do lokalizacji. Miejsce musi być położone w bezpośrednim sąsiedztwie drogi utwardzonej, tak aby nawet podczas bardzo niesprzyjających warunków pogodowych można było rozładować pryzmę. Nie może być jednak zbyt blisko drogi, bo często zamiast ułatwiać załadunek, skutecznie go utrudnia. Podłoże powinno być pozbawione roślinności, przepuszczalne i wyrównane, aby pod pryzmą nie gromadziła się woda. W pobliżu nie powinny znajdować się jakiekolwiek przeszkody, które utrudniają usypywanie pryzmy, a przede wszystkim jej rozładowanie. Mowa o drzewach, krzakach, słupach, liniach energetyczne i telefonicznych itp.

Najczęściej do usypywania pryzmy wykorzystuje się przyczepy samowyładowcze z wyładunkiem do tyłu, które pozwalają na precyzyjne usypanie pryzmy, a przy tym nie uszkadzają kołami wyładowanych korzeni. Gorszym rozwiązaniem jest wykorzystanie przyczep z rozładunkiem bocznym. W praktyce spotyka się także angażowanie do tego celu kombajnów samobieżnych, ale zmniejsza to ich wydajność pracy.

Szerokość pryzmy u podstawy powinna być dostosowana do szerokości roboczej doczyszczarko-ładowarki. Wysokośćnie powinna przekraczać 3 m, a długość jest uzależniona od ilości surowca. Ważne jest, aby podczas usypywania uzyskać boki i górę pryzmy o jak największym wyrównaniu, co pozwala do minimum zmniejszyć straty spowodowane wysychaniem.

Pielęgnacja to podstawa

Pryzmowanie buraków to szereg kwestii, o których należy pamiętać. Bardzo ważnym aspektem jest odpowiednie pielęgnowanie pryzmy. Chodzi o terminowe okrycie pryzm agrowłókniną, gdy temperatura powietrza przez kilka dni utrzymuje się poniżej 10°C. Sygnałem do okrycia może być komunikat służb cukrowni. Wskazane jest także okrycie pryzmy, gdy spodziewane są intensywne opady deszczu, a surowiec jest silnie zanieczyszczony glebą. Ułatwi to jego późniejsze doczyszczenie.

Ważne jest, aby agrowłóknina miała odpowiednią gramaturę, czyli co najmniej 110 g/m². Jednak, gdy ma skutecznie chronić buraki podczas silniejszych mrozów, wymagania w tym zakresie są zdecydowanie większe – minimum 200 g/m². Wykorzystywanie materiałów o mniejszej gramaturze nie zapewnia bowiem odpowiedniej ochrony przed mrozami. Pryzmę należy okryć bardzo starannie, zgodnie z kierunkiem najczęściej wiejących wiatrów, a następnie skutecznie ją obciążyć, aby uniemożliwić zerwanie okrywy przez silne podmuchy wiatru. Dół pryzmy można także obciążyć kostkami ze słomy.

Niedopuszczalne jest wykorzystywanie do obciążania agrowłókniny korzeni buraków. Pociąga to za sobą kilka niekorzystnych następstw. Po pierwsze, zmniejsza masę plonu do sprzedaży. Po drugie, przywabia zwierzynę leśną, szczególnie na polach położonych bezpośrednio przy lesie. I wreszcie po trzecie, zgniłe korzenie po przyoraniu zwiększają zagrożeniu ze strony patogenów chorobotwórczych.

Okrywanie pryzm należy przeprowadzać bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić agrowłókniny. Przez wszelkie uszkodzenia do pryzmy dostaje się woda, która po zamarznięciu skutecznie utrudnia załadunek korzeni. Poza tym ucieka ciepło i może dojść do przemrożenia korzeni.

Gdy temperatura powietrza wzrasta, co ostatnio zdarza się u nas często na początku zimy, celowe jest częściowe odkrycie pryzmy u podstawy, aby obniżyć temperaturę, a tym samym zmniejszyć straty powodowane przez oddychanie.