Porażenie łodyg przez suchą zgniliznę kapustnych w rzepaku doprowadza do wylegania roślin w okresie jego dojrzewania, dlatego konieczna jest ochrona plantacji przed tą chorobą. Aktualny stan zagrożenia suchą zgnilizną kapustnych w rejonie prowadzonej uprawy możemy na bieżąco sprawdzać, korzystając z bezpłatnego Systemu Prognozowania Epidemii Chorób SPEC.
Tekst: K. Szulc
Sucha zgnilizna kapustnych należy do najgroźniejszych chorób rzepaku. Wywołują ją gatunki grzyba Leptosphaeria maculans i Leptosphaeria biglobosa stadium konidialnego rodzaju Leptosphaeria spp. Objawy choroby obserwujemy najpierw na liściach rzepaku w postaci chlorotycznych, owalnych, niewielkich plam (2-20 mm) z widocznymi czarnymi owocnikami grzyba (piknidia). Zarodniki uwalniają się z piknidiów i przemieszczają w kropli wody na niewielkie odległości. W wilgotnych warunkach grzyby łatwo atakują, prowadząc do wtórnych infekcji, które obserwujemy w plantacji rzepaku na wiosnę.
Sucha zgnilizna kapustnych
Grzyb L. biglobosa wywołuje rozległe, brązowe lub szare plamy z widocznymi czarnymi zarodnikami na liściach, pędzie głównym i rozgałęzieniach bocznych w dolnych częściach roślin. Grzyb L. maculans natomiast jest przyczyną brązowych lub brunatnobrązowych plam z czarnymi owocnikami i przerasta w głąb tkanek blisko podstawy łodygi.
Infekcje pędu w postaci mokrych brunatnych plam powodowane przez grzyby Leptosphaeria spp. pojawiają się najczęściej w miejscach blizn po ogonku liściowym i należą do najgroźniejszych, ponieważ roślina nie może przewodzić substancji pokarmowych oraz wody. Porażenie łodyg doprowadza do wylegania roślin rzepaku w okresie jego dojrzewania. Wystąpienie suchej zgnilizny kapustnych w rzepaku obniża...
