USTAWIENIA PLIKÓW COOKIE

Na naszych stronach internetowych wykorzystujemy technologie internetowe różnego rodzaju – własne i od osób trzecich – w tym pliki cookie, aby zoptymalizować Państwa doświadczenia. Oprócz technologii internetowych, które są niezbędne do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania strony www, obejmują to również technologie internetowe do analityki internetowej i wyświetlania ukierunkowanych reklam. Korzystanie z nich jest dobrowolne i wymaga Państwa zgody. Użytkownik może w każdej chwili wycofać swoją zgodę ze skutkiem na przyszłość lub zmienić ustawienia pod linkiem „Zmień moje preferencje” lub bezpośrednio w przeglądarce internetowej.

Dodatkowe informacje na temat przetwarzania danych i zawartości technologii internetowych można znaleźć w naszej polityce prywatności oraz polityce dotyczącej plików cookie.

Raport Rynku Zbóż tydzień 40'2020

Raport Rynku Zbóż tydzień 40'2020

POLSKA

WIADOMOŚCI RYNKOWE

ZBIORY 2020: GUS POTWIERDZA BARDZO WYSOKIE TEGOROCZNE ZBIORY ZBÓŻ W KRAJU

W dniu 30 września br., GUS opublikował drugi, przedwynikowy szacunek produkcji głównych upraw rolnych i ogrodniczych w 2020 roku podając dla zbóż i rzepaku następujące wielkości produkcji: zbiory zbóż ogółem ocenia się na 33,3 mln ton, tj. około 15% więcej od zbiorów ubiegłorocznych, z tej wielkości, produkcję  zbóż podstawowych z mieszankami zbożowymi szacuje się na 28,9 mln ton, tj.o około 15% więcej od uzyskanej w 2019 roku, zbiory rzepaku i rzepiku ocenia się na ok. 2,7 mln t, tj. o około 13% więcej od zbiorów ubiegłorocznych.

Komentarz Sparks Polska:

Oceny GUS dotyczące wielkości produkcji zbóż ogółem i zbóż podstawowych w kraju w bieżącym roku są generalnie zbieżne z naszymi ocenami. GUS nie podał prognozy tegorocznych zbiorów kukurydzy na ziarno w kraju. Niemniej według naszych przewidywań, tegoroczna produkcja kukurydzy w kraju będzie wysoka i może wynieść około 4,5-4,6 mln ton, podobnie jak przed rokiem. Przewidujemy, iż tegoroczna produkcja ziarna zbóż (łącznie z kukurydzą) w kraju wyniesie około 33 mln ton, tj. o około 6,9% więcej od wielkości zbiorów osiągniętej w 2019 roku.

RYNKOWE CENY ZBÓŻ

SYTUACJA RYNKOWA:

Początek października nie przynosi przełomu na krajowym rynku zbóż. Obroty ziarnem na rynku krajowym w dalszym ciągu są ograniczone. Trwające siewy ozimin oraz początkowa faza zbiorów kukurydzy na ziarno zniechęcają rolników do większej sprzedaży ziarna. Większe partie towaru łatwiej kupić od firm skupowych niż rolników.

Analizując stronę popytową, większość młynów wydaje się posiadać zapasy ziarna i stara się dokupować surowiec na bieżąco, na rynkach lokalnych. Młyny wydają się być bardziej zainteresowane zakupami pszenicy z dostawą na początku 2021 roku. Z kolei, wytwórnie pasz czekają na większą podaż tegorocznej tańszej kukurydzy i tym samym ograniczają zakupy ziarna pszenicy do minimum.

Notowane na przełomie września i października obfite opady deszczu spowodowały wstrzymanie/spowolnienie zbiorów kukurydzy w kraju. Rolnicy czekają, aż kukurydza obeschnie w kolbach i będzie można ponownie wjechać na pola. Jak dotychczas, zaawansowanie zbiorów tego zboża jest niewielkie. W dalszym ciągu oceniamy, iż tegoroczne zbiory kukurydzy w kraju będą wysokie i mogą wynieść około 4,5-4,6 mln ton, podobnie jak przed rokiem. 

Wytwórnie pasz są głównie zainteresowane zakupem kukurydzy mokrej. W zależności od regionu, ceny oferowane przez przetwórców za kukurydzę mokrą (30% wilgotności) zawierają się w przedziale 400-500 PLN/t. Z kolei ceny oferowane za kukurydzę suchą to poziom 600-700 PLN/t, ale dostawcy oczekują wyższych cen za ziarno suche i niechętnie je sprzedają poniżej 650 PLN/t.

W połowie tygodnia, ceny skupu ziarna zbóż i rzepaku oferowane przez krajowych przetwórców i podmioty skupowe ze zbiorów 2020 roku przedstawiały się następująco (z dostawą w żniwa):

  • pszenica konsumpcyjna – 700-790 PLN/t,
  • pszenica paszowa – 680-760 PLN/t,
  • kukurydza mokra (30% wilgotności) – 400-500 PLN/t (zbiór 2020)
  • kukurydza sucha – 600-700 PLN/t (zbiór 2020)
  • żyto konsumpcyjne – 480-560 PLN/t, 
  • żyto paszowe – 480-550 PLN/t,
  • jęczmień paszowy – 590-670 PLN/t,
  • pszenżyto – 580-660 PLN/t,
  • owies paszowy – 500-580 PLN/t,
  • rzepak – 1630-1730 PLN/t.

EKSPORT/IMPORT:

Z końcem miesiąca, załadunki statków w portach spowolniły. Obecnie w porcie Gdynia ładowanych jest 60 tys. ton pszenicy, a w porcie Szczecin 30 tys. ton pszenicy z późniejszym doładowaniem 30 tys. ton w porcie Świnoujście. Ponadto, Ponadto, przedmiotem eksportu drogą morską są także niewielkie partie żyta i pszenżyta.

Pomimo atrakcyjnych cen, eksporterzy mają duże trudności z zakupem większych partii pszenicy na eksport. Wydaje się, iż pszenica obecnie będąca przedmiotem eksportu to ziarno wcześniej zmagazynowane lub zakupione przez firmy handlowe. Utrzymanie się tej sytuacji zapewne spowolniłoby tempo wywozu ziarna w IV kwartale br.

W porównaniu do poprzedniego tygodnia, ceny pszenicy z dostawą do portów wzrosły o kolejnych 10-15 PLN/t. W połowie tygodnia, kształtowały się one następująco:

  • pszenica konsumpcyjna (12.5/76/250) – 840-845 (dostawa X),
  • pszenica konsumpcyjna (14/78/280) – 855-865 PLN/t (dostawa X),
  • pszenżyto – 680 PLN/t (dostawa IX/X),
  • żyto – 580-585 PLN/t (dostawa IX/X),
  • kukurydza (DON 1500) – 725 PLN/t (dostawa X).

Finalne ceny uzależnione są od odbiorcy, parametrów ziarna i terminu dostawy oraz aktualnych notowań cen ziarna na giełdzie MATIF i kształtowania się kursu euro w dniu podpisywania kontraktu.

Eksport zbóż na kołach do Niemiec jest cały czas utrudniony w związku z uszczuploną rynkową podażą ziarna w kraju i głównie jest realizowany w ramach wcześniej zawartych kontraktów. 

Import pszenicy ze Słowacji jest utrudniony w związku z tym, iż słowacka pszenica charakteryzuje się wysokim DONem. Zbliżające się zbiory krajowej kukurydzy wpłynęły na spowolnienie jej importu z krajów ościennych.

Ceny zbóż w kraju oferowane przez podmioty przetwórcze w zależności od regionu kraju (PLN/t, netto, z dostawą) (ceny przy skupie większych partii ziarna):

 

PODSUMOWANIE WYDARZEŃ I ICH WPŁYW NA RYNEK KRAJOWY W KRÓTKIM OKRESIE

 

UE I ŚWIAT

WIADOMOŚCI RYNKOWE

UE: rzeczywisty eksport pszenicy miękkiej z UE do krajów trzecich w pierwszych 13 tygodniach sezonu 2020/21 (do 27 września br.) na poziomie około 4,4 mln ton, tj. o 39% niższym od wielkości eksportu w tym samym okresie poprzedniego sezonu. Jak dotychczas, w sezonie 2020/21 spośród krajów UE najwięcej pszenicy do krajów trzecich wyeksportowały Francja (1173 tys. ton), Litwa (826 tys. ton), Rumunia (791 tys. ton), Łotwa (649 tys. ton), Polska (311 tys. ton), Bułgaria (195 tys. ton) i Niemcy (146 tys. ton). Z kolei, eksport zbóż ogółem (łącznie z mąką pszenną i słodem) z UE w pierwszych 13 tygodniach sezonu 2020/21 wyniósł ponad 7,1 mln ton, tj. o 34% mniej niż w sezonie poprzednim.

Dotychczasowy eksport zbóż z UE-28 w bieżącym sezonie 2020/21 (1 lipca - 20 września 2020) przedstawiał się następująco (tys. ton):

Ukraina: spodziewane wyraźne zmniejszenie areału uprawy rzepaku pod zbiory w 2021 roku i głęboki spadek zbiorów. Ostatnie dni przyniosły wyczekiwane opady deszczu na Ukrainie, co powinno przyspieszyć siewy ozimin w tym kraju po bardzo powolnym ich starcie. Niemniej jednak, wyraźne zmniejszenie areału zasiewów rzepaku na Ukrainie pod zbiory w 2021 roku wydaje się już nieuniknione. Zazwyczaj rolnicy nie decydują się na siew rzepaku po 1 października. Dlatego też ocenia się, iż powierzchnia zasiewów rzepaku ozimego pod przyszłoroczne zbiory może nie przekroczyć 620 tys. ha, które dotychczas zostały nim obsiane. Dlatego też zbiory rzepaku na Ukrainie w 2021 roku mogą spaść nawet poniżej 1,5 mln ton wobec 2,6 mln ton zebranych w bieżącym roku i 3,5 mln ton osiągniętych w 2019 roku.

Francja/Niemcy: szacowane dalsze zmniejszenie areału uprawy rzepaku ozimego we Francji, większy areał zasiewów rzepaku w Niemczech. Wydaje się, iż ostatnie opady przyszły za późno, aby wpłynąć na zwiększenie areału uprawy rzepaku ozimego we Francji pod zbiory w 2021 roku, który może ukształtować się poniżej 1 mln ha wobec 1,1 mln ha obsianych pod tegoroczne zbiory i 1,5 mln ha notowanych w poprzednich latach. W Niemczech, gdzie warunki bardziej sprzyjały siewom, powierzchnia uprawy rzepaku pod zbiory w 2021 roku prawdopodobnie jest o około 70-100 tys. ha większa od 954 tys. ha, z których zebrano rzepak w bieżącym roku.

 

CENY

Wyraźny wzrost cen pszenicy na giełdzie CBOT. Niższy od oczekiwań rynku poziom zapasów pszenicy w USA na dzień 1 września br., a także obawy związane z brakiem wystarczających opadów w Rosji, na Ukrainie i Argentynie to czynniki, które udzieliły wsparcia cenom pszenicy na giełdzie w Chicago. Z drugiej strony, obawy o wielkość globalnego popytu na żywność w związku z II falą koronawirusa w pewnym stopniu ciążą na cenach pszenicy na giełdach.  W piątek 2/10 cena pszenicy SRW w kontrakcie grudniowym 2020 na giełdzie w Chicago wyniosła 210,61 USD/t i była o 5,3% wyższa niż przed tygodniem, a w kontrakcie marcowym 2021 wzrosła o 5,1% i wyniosła 212,89 USD/t.

Wzrost cen pszenicy na giełdzie MATIF, w ślad za silnym umocnieniem cen pszenicy na giełdzie w Chicago, ponowny wzrost zakupów francuskiej pszenicy przez Chiny oraz utrzymujące się obawy o tempo siewów i kondycję zasiewów pszenicy ozimej w Rosji i na Ukrainie. Notowane bardzo wysokie ceny pszenicy na rynku wewnętrznym w Rosji w związku z ograniczoną sprzedażą ziarna przez rolników także stanowią wsparcie cen tego zboża na giełdach. W piątek 2/10 cena pszenicy w kontrakcie grudniowym 2020 na MATIFie wyniosła 196,75 EUR/t i była o 2,3% wyższa niż przed tygodniem, a w kontrakcie marcowym 2021 wyniosła 195,75 EUR/t i była o 1,8% wyższa.

Prognoza krótkoterminowa:  Ceny pszenicy na giełdach wspierają bardzo wysokie ceny pszenicy na rynku wewnętrznym w Rosji będące wynikiem ograniczonej sprzedaży ziarna przez rosyjskich farmerów i sporego popytu na to zboże ze strony importerów. Ponadto, nie słabnące obawy związane z kondycją zasiewów pszenicy ozimej w związku z brakiem wystarczających opadów w Rosji, na Ukrainie i Argentynie udzielają wsparcia cenom pszenicy na giełdach światowych. Z drugiej strony, obawy o wielkość globalnego popytu na żywność w związku z II falą koronawirusa w pewnym stopniu będą ciążyć na cenach pszenicy w kolejnych tygodniach.

Niewielki wzrost cen soi na giełdzie w Chicago. Osłabienie tempa zakupów amerykańskiej soi przez Chiny oraz trwające jej zbiory w USA to czynniki, które wywierają presję na ceny soi na giełdzie CBOT. Spodziewane przyspieszenie zbiorów soi za oceanem w związku z korzystną pogodą powinno dodatkowo ciążyć na jej cenach w kolejnych dniach. Sporym wsparciem cen soi były ostatnie dane USDA dotyczące stanu zapasów soi w USA na dzień 1 września br., które okazały się niższe od oczekiwań rynku. W piątek 2/10, cena soi na giełdzie w Chicago w kontrakcie najbliższym (listopad 2020) wyniosła 375,01 USD/t i była o 1,8% wyższa niż przed tygodniem. Z kolei, cena soi z terminem realizacji w styczniu 2021 także była o 1,8% wyższa i wyniosła 376,48 USD/t.

Niewielki wzrost cen rzepaku na giełdzie MATIF. Wsparciem cen rzepaku była zwyżka cen innych surowców oleistych na giełdach, w tym kanadyjskiej canoli, a także obawy o wielkość areału zasiewów rzepaku pod przyszłoroczne zbiory u niektórych kluczowych producentów, w tym przede wszystkim we Francji i na Ukrainie. Opady deszczu w tych krajach przyszły za późno, aby wpłynąć na wydatne zwiększenie powierzchni uprawy rzepaku ozimego. Z drugiej strony, wyraźny spadek cen ropy naftowej na giełdach światowych w końcu tygodnia m.in. wywołany obawami o wpływ ponownie rozprzestrzeniającego się koronawirusa na wielkość popytu na paliwa hamował większe odbicie cen rzepaku na giełdzie paryskiej. W piątek 2/10 cena rzepaku w kontrakcie najbliższym (listopad 2020) wyniosła 389,50 EUR/t i była o 1,3% wyższa w porównaniu do ceny przed tygodniem, podczas gdy cena rzepaku w kontrakcie lutowym 2021 wyniosła 391,00 EUR/t i była o 1,2% wyższa w porównaniu do ceny przed tygodniem.

Prognoza krótkoterminowa:  Utrzymujący się napięty bilansu rzepaku w UE w bieżącym sezonie oraz prognozy wskazujące na mniejsze zbiory rzepaku we Francji i wyraźny spadek jego produkcji na Ukrainie w kolejnym sezonie 2021/22 (zbiór 2021) w związku z ograniczeniem areału zasiewów to czynniki, które będą stanowić wsparcie cen rzepaku w dłuższym okresie. Z drugiej jednak strony, rosnąca podaż ropy i słabnący popyt na ten surowiec na rynku światowym w związku z II falą koronawirusa będą wywierać presję na ceny olejów i pośrednio ceny rzepaku w krótkim okresie.

 

 

ŹRÓDŁA DANYCH: ARR, GUS, WGT, MRiRW, Komisja Europejska, Informa Economics, Reuters, Interfax