W produkcji rolnej zakwaszenie gleb jest jednym z głównych czynników obniżających plon roślin i zwiększających koszty uprawy, a wymierne straty mogą dochodzić nawet do kilkunastu procent. Zakwaszenie prowadzi do pogorszenia struktury i właściwości wodno-powietrznych, chemicznych i biologicznych gleby, zmniejsza przyswajalność i efektywność wykorzystania składników pokarmowych z nawozów.
Podstawowym warunkiem prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin jest optymalny odczyn gleby, który jest różny dla poszczególnych gatunków roślin. Większość roślin uprawnych wymaga gleb lekko kwaśnych lub obojętnych i nie toleruje niskiego odczynu gleby. Korzenie tych roślin,w kwaśnej glebie w otoczeniu jonów glinu, wodoru i manganu nie mogą prawidłowo się rozwinąć i przekazywać roślinom wody i składników pokarmowych.
Do roślin bardzo wrażliwych na kwaśny odczyn, wymagających gleb o pH 6,5-7,0 należą: buraki cukrowe i pastewne, esparceta, jęczmień, koniczyna, kukurydza, lucerna i soja. Kolejna grupa obejmuje rośliny wymagające zakresu pH od 6,0 do 6,5, tj. bobik, pszenicę, rzepak i łubiny (biały i niebieski).Ziemniaki, owies, żyto, pszenżyto, rzepa, brukiew, len rosną dobrze na glebach o pH 5,5 do 6,0, natomiast łubin żółty i seradela tylko w niewielkim stopniu reagują na niski odczyn, a nawet dobrze znoszą zakwaszenie (pH poniżej 5,5).
W Polsce zakwaszenie gleb jest duże i wynika z czynników naturalnych m.in. rodzaju skał macierzystych oraz antropogenicznych, czyli działalności człowieka. Większość gleb w Polsce wytworzona jest na kwaśnych skałach i charakteryzuje się odczynem kwaśnym. Gleby kwaśne posiadają pH 6,5 lub niższe, przy czym gleby o pH niższym niż 4,5 określa...
