Na naszych stronach internetowych wykorzystujemy technologie internetowe różnego rodzaju – własne i od osób trzecich – w tym pliki cookie, aby zoptymalizować Państwa doświadczenia. Oprócz technologii internetowych, które są niezbędne do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania strony www, obejmują to również technologie internetowe do analityki internetowej i wyświetlania ukierunkowanych reklam. Korzystanie z nich jest dobrowolne i wymaga Państwa zgody. Użytkownik może w każdej chwili wycofać swoją zgodę ze skutkiem na przyszłość lub zmienić ustawienia pod linkiem „Zmień moje preferencje” lub bezpośrednio w przeglądarce internetowej.
Dodatkowe informacje na temat przetwarzania danych i zawartości technologii internetowych można znaleźć w naszej polityce prywatności oraz polityce dotyczącej plików cookie.
Agrotechnika odmian mieszańcowych jest łatwa i prawie nie odbiega od agrotechniki odmian populacyjnych. Ze względu na wyższy potencjał plonowania, hybrydy wymagają wyższego nawożenia i standardowo skracania źdźbeł – najlepiej dwa razy. Zasadniczą różnicą w agrotechnice hybryd jest mniejsza ilość wysiewu i nieco wcześniejszy termin siewu oraz konieczność corocznej wymiany materiału siewnego na kwalifikowany F1. Materiał siewny żyta hybrydowego kupuje się w jednostkach siewnych co roku.
Dla odmian hybrydowych zaleca się mniejszą normę wysiewu niż dla odmian populacyjnych żyta ozimego. Przy siewie żyta mieszańcowego w optymalnym terminie należy wysiać dwie jednostki siewne ziarna w rozstawie 12–15 cm na głębokość 2–3 cm, a nieco głębiej (3–3,5 cm) przy gorszych warunkach wilgotnościowych stanowiska. Jednostki siewne są zapakowane i mogą różnić się wagą, co wynika z innej masy tysiąca ziaren poszczególnych odmian. Jedna jednostka siewna waży od 30 do nawet 50 kg i zawiera średnio około 90–100 kiełkujących nasion w przeliczeniu na jeden metr kwadratowy. Obowiązuje zasada, że im wcześniejszy termin siewu, tym norma wysiewu niższa, a opóźnienie wysiewu pociąga za sobą zwiększenie ilości wysiewu. Przy siewie w terminie opóźnionym zaleca się zwiększenie normy wysiewu o 10% (2,2 jednostek siewnych na hektar), a przy terminach wcześniejszych od optymalnych zmniejszenie normy o 10% (1,8 jednostki siewnej na hektar).
Niska norma wysiewu żyta mieszańcowego wynika z bardzo dobrej krzewistości – wysokiego współczynnika krzewienia (krzewienie produkcyjne 3–4). Wysiewając 200 ziaren/m2 i przyjmując, że każda roślina wytworzy trzy źdźbła z kłosami, można oczekiwać około 600 kłosów na 1 m2, co zapewni uzyskanie wysokich plonów.
Termin siewu żyta hybrydowego powinien być taki, aby zapewnił roślinom 6–7 tygodni (około 45–50 dni) jesiennej wegetacji niezbędnej do osiągnięcia fazy pełnego krzewienia przed zatrzymaniem wegetacji jesiennej. Na Pomorzu Zachodnim i w Wielkopolsce siew żyta mieszańcowego należy rozpocząć około15 września i skończyć do 30 września, natomiast w Polsce północno-wschodniej trzeba wysiać tę roślinę pomiędzy 5 a 15 września. Niekorzystny jest zarówno zbyt wczesny jak i opóźniony termin siewu.
Żyto mieszańcowe do wydania wysokiego plonu potrzebuje określonej ilości poszczególnych składników pokarmowych. Dawki nawozów zależą od stanowiska, zasobności gleby i oczekiwanego plonu. Nawożenie fosforowe i potasowe należy zastosować jednorazowo przedsiewnie, natomiast azot w dwóch lub trzech dawkach. Średnio zaleca się stosować od 40 do 80 kg P/ha, 60 do 100 kg K/ha oraz 130 do 150 kg N/ha, żeby uzyskać wysokie plony tej rośliny.
Bardzo ważne są terminy zastosowania azotu. Z reguły nie aplikujemy nawozów azotowych przed siewem, jedynie na słabszych glebach wskazane jest zastosowanie jesienią około 30 kg azotu. Natomiast istotne jest, żeby pierwsza wiosenna dawka azotu 50–60 kg N/ha w formie saletry amonowej została wysiana wczesną wiosną, tuż przed ruszeniem wiosennej wegetacji. Dawkę tę należy ograniczyć do 30–50 kg N/ha na plantacjach gęstych i mocno rozkrzewionych lub zwiększyć do 70–80 kg N/ha na plantacjach z późnych siewów słabo rozkrzewionych. Druga dawka N stosowana jest w fazie BBCH 31/32, z reguły po około tygodniu po pierwszej dawce w formie mocznika lub RSM (50–60 kg N/ha). Pozostałą część dawki zaleca się podać wiosną w fazie kłoszenia.Przy intensywnym nawożeniu azotowym – powyżej 100 kg N/ha konieczne jest stosowanie regulatorów wzrostu.
Warunkiem uzyskania plonów żyta powyżej 6 ton z hektara jest przeprowadzenie zwalczania chwastów oraz zastosowanie fungicydów i insektycydów.
Rolnicy powinni otrzymać od przedstawicieli handlowych firm hodowlano-nasiennych dokładne zalecenia agrotechniczne w zakresie siewu (terminu i gęstości), nawożenia i ochrony żyta hybrydowego. Firmy hodowlane przygotowują bardzo dokładne zalecenia w zakresie uprawy i ochrony dla każdej odmiany hybrydowej i dla każdego województwa. Najlepiej więc jest się do nich stosować, żeby osiągnąć jak najlepsze efekty uprawy tej rośliny.